Nom foi sem tempo que me decidim a ler, depois de meses co álbum na casa... triste polo anunciado adeus de Schuiten... maravilhado polo seu labor e polas cores de outro mundo de Durieux.

Que espetáculo visual!

Que espetáculo visual!
Je ne dis pas que ce que je faisais était merveilleux. Mais j’avais la satisfaction de progresser. Et cela me suffisait.
Mais outra vez digo: se de jovem me tivessem jurado que algum dia ia desfrutar de Blake e Mortimer eu não acreditaria.
Já sou um senhor.
Obrigado a Sente, Juillard, Van Hamme e ao chorado Benoît.
Nunca teria imaginado acabar lendo Blake e Mortimer e se o fiz foi
graças ao mestre Benoit. Dois anos me levou, com o meu ler de vagarinho e
inúmeras interrupções.
Foi um prazer.
Uma das leituras da semana passada, do melhorzinho da linha clara valenciana dos 80.
Três obras mestras e uma joinha da BD independente espanhola saldadas a preços de escándalo numa livraria catalã.